بسم الله الرحمن الرحیم

نمی دانیم که اگر صاحب ما آمده بود دیگر خبر از بدی نبود و همه جا خوب بود و زیبا. ای کاش هرچه زودتر به این مهم دست پیدا کنیم که چاره کار فقط آن یار سفر کرده هست و بس.

ای کاش برای آمدنش آماده شویم و هرچه باید انجام دهیم به سرانجام برسانیم.

چقدر سخت است تصور اینکه امام معصوم ما یه گوشه ای روی همین زمین شاید هم نزدیکی های ما تنها نشسته و ما خبر از او نداریم. فقط کافی ست چشم سر را ببندیم و با چشم دل ببینیم که او هم مثل ما روی همین زمین هست و بر روی همین خاک قدم برمیدارد و ما را می بیند با اینکه ما او را نمی بینیم و اگر ببینیم هم نخواهیم شناخت.

ای مولای ما چقدر سخت که تو هستی و ما نیستیم؛ یاری مان کن...

بسم الله الرحمن الرحیم

دست به دست هم با همه وجود دست دعا برداریم تا خدای مهربان ما فرج حجتش را برساند تا هم دوستان حضرت شاد شوند و هم دشمنان بسزای همه شرارتها و جنایتهای خود برسند. همین دشمنان مستکبر که در همه جهان بویژه جهان اسلام جنگ و خونریزی بپا می کنند تا هم جیب خود را با فروش اسلحه پر کنند و هم هر ملتی را که بخواهد مستقل باشد نابود کنند.

دعا کنیم در همه حال و همه جا که خداوند صاحب کار را برساند تا همه مشکلات بنده های خداوند حل شود همگان برادرانه با قلب های بی کینه و زشتی در کنار هم از نعمت های بیشمار خداوند لذت ببرند.

اللهم عجل لولیک الفرج

بسم الله الرحمن الرحیم

ای کاش همه می دانستیم درد واقعی ما چیست و برای درمان دردمان بیهوده وقت تلف نکرده و سراغ درمان می رفتیم. ای کاش می دانستیم علت تاریکی شب ، نبودن خورشید هست نه رنگ مشکی.

ای کاش می دانستیم همه غمهای ما از کجا سرچشمه می گیرد و چرا غروب جمعه ها که می رسد غم بر سر دل ما خیمه می زند!

ای کاش شبی یا صبحی از خواب بیدار شویم و بسراغ آن یار سفر کرده رویم تا اگر بخاطر درد دین او را نخواستیم حداقل بخاطر حل مشکلات او را طلب کنیم.

جهان هستی را غبار مشکلات پوشانده و تنها آن ناجی آخرین هست که باید بیاید و همه جا نوروز شود.

فقط باید با تمام وجود ظهور آن حضرت را از خداوند بخواهیم تا خدای رحمن و رحیم از روی لطف و کرم فرج حجتش را برساند و ما را از این سرگردانی ها نجات دهد.

می گویند امام زمان علیه السلام به آیت الله بهاءالدینی فرمودند: در قنوت نماز دعای فرج بخوانید...

بسم الله الرحمن الرحیم

شاید اگر تنها به اندازه تبلیغات خوردنی هایی که در تلویزیون پخش میشود ، برای امام مظلوم و غریب مان حضرت بقیة الله تبلیغ می کردیم و مردم را آگاه کرده و نمی گذاشتیم کسی از آن یار سفر کرده غافل شود، تاکنون خداوند متعال فرج حضرت را اجازه داده بود و دیگر کسی غمی برای فردا نداشت.

مطلب بالا خیلی دردناک بوده و اصلاً به زبان آوردنش هم سخت و دردآور است اما چه باید کرد که اینگونه است رسم روزگار . همه در پی آسایش و خوشی و رفاه هستند و برای این خواسته خود دست به هر کاری می زنند غافل از اینکه تا امام حی و حاضر ما نیاید و وقت ظهور حضرت نرسد کسی به آرزوهای خود نخواهد رسید و تنها آنروز هست که جهان و جهانیان رنگ خوشی را دیده و درکش می کنند.

ای کاش آنان که تنها به تبلیغات ظواهر خوشی و آسایش می پردازند کمی هم به خوشبختی و رفاه واقعی مردم فکر کنند و برای فرج مولایمان و صاحب اختیارمان که همان آسایش و زیبائی واقعی جهان می باشد ، تبلیغ کنند.

تنها دلیل برپائی عالم و عوالم امام زمان علیه السلام هست و اما رسانه ما در هفته بیشتر از یکی دو ساعت نمی تواند برای این واقعیت وقت بگذارد ولی وقت برای غیر ، بسیار...

بسم الله الرحمن الرحیم

کجاست آن ناجی غریب که شب و روز به یاد ماست و برای ما دست به آسمان می برد و ما بی وفایان حتی یادی از او نمی کنیم و شاید بعضی وقت ها که کار داریم یا مشکلی پیش آمده سراغش را بگیریم و بعد دوباره یادش فراموش!

اما همین مشکلات هم اگر نبود شاید هیچ وقت یادی از صاحب خود نمی کردیم و نامش را در کتابها جستجو...

ولی همینکه در مشکلات هم به یاد او بیافتیم نیز خود روزنه ایست بسوی ظهور...

ای کاش همیشه یادش کنیم و با تمام وجود از حضرت حق ظهور آقایمان را بخواهیم.